NYU, VT, UVA, vb. Okullarına Girişimi Sağlayan Deneme Yazılarını Okuyun

NYU, VT, UVA, vb. Okullarına Girişimi Sağlayan Deneme Yazılarını Okuyun

Çok eğlenceli oluyor, evet, kanalıma hoş geldiniz. Bugün sizi okumak için bazı deneme yazılarından bahsedeceğim. Unutmayın, okullara başvururken sürekli aynı soruları cevaplamam gerekiyordu, bu yüzden çoğu denemeyi hemen hemen aynı şekilde kullanıyordum. Tabii ki bazı ufak tüyolarla, kelime limitine uygun şekilde düzenlemeler yapıyordum. İşte bu ilk deneme:

Renklerin Hikayesi

Kendimi bir zihinsel yenilikçi olarak tanımlamaktan hoşlanırım. Renklerin sıradan kullanımlarından sıyrılıp onlara yeni ve farklı bir anlam yüklemek benim işim. Altı yaşındayken yanımda benimle yaşıt olmayan ve hiçbir ortak noktamız olmayan insanlarla sürekli bir arada bulunma alışkanlığı edinmiştim. En yakın kardeşim bile benden beş yaş büyüktü. Bu yüzden genellikle tek başıma vakit geçirirdim.

Kırmızı, turuncu, mavi... Boyalarım ve en iyi arkadaşım olan renklerimle yalnız başıma kalırdım. Renkli bir sayfa üzerinde sadece güzel tonları değil, aynı zamanda her bir rengin bir geçmişi, hikayesi, kişiliği olduğunu da görürdüm. Her Pazar günü kardeşlerim yeni bir renk hikayesi izlerlerdi. O zamanlar kardeşlerim 11, 16 ve 17 yaşındaydı. Haftada bir saatlik tipik bir televizyon programıydı bu, ama benim hikayelerim için sınır yoktu. Senaryosu olmayan, sınırsız bir dizi oluştururdum.

Renklerin son bölümü yayınlandığında, anlatacak daha çok konu bulurdum. İnovasyon potansiyeliyle dolu kavanozlarım video kameralara, bal kavanozları hayalimdeki dev posterlere dönüşürdü. Anneler günü ve babalar günü için dünya çapında en iyi oyunculara verilen kupalar benim el yapımım olurdu. Mühendis olmak isteyen bir keşifçi olarak, hayal gücümle ne gibi yaratıklar ve ürünler üretebileceğimi görmek istiyorum. Bilmediğim nesneleri keşfetmek için her renkte hikaye anlatmaktan hoşlanıyorum. Sonunda, hayatımda o son renge ulaşana kadar arayış içinde olduğumu hissettim. İnan bana, bu bir gerçek hikaye.

İkinci deneme ise liderlik yeteneklerimle ilgiliydi. Takım kaptanı olduğum zamandaki deneyimimi anlattım:

Zafer Adımları

Takım kaptanı olarak, takım arkadaşlarımın kendilerine olan güvenlerini korumaları ve deneyim yaşamaları için önemliydi. Kendi yeteneklerime güvenim tamken, takım arkadaşlarımın kendi yeteneklerine olan güvenlerini kaybetmeye başladıklarını hissediyordum. Bunu değiştirmek için her antrenman sonrası takımın bir saat daha çalışmasını istedim, böylece onlara gelişebilecekleri alanlarda yardımcı olabilirdim.

Ancak ne yazık ki, antrenörümüz bir kaza geçirince birkaç hafta boyunca antrenörümüz olmadan kaldık. Korkmuş olabilirdim, ama takım arkadaşlarım beni ihtiyaç duyduğu için daha da önemliydi. Antrenörüm iyileşene kadar haftalık antrenman programları hazırladım. Antrenörümüz tekrar tam zamanlı olarak göreve döndüğünde, takımın artan kararlılığını fark etti. Kendimize olan güveni yeniden kazanmaya başlamıştık ve diğer okullara karşı onlara gerçek potansiyelimizi gösterme şansı tanıyarak şüpheleri alt üst ettik. Sonunda, 400 metre bayrak yarışında bölgesel elemelere katılmayı başardık.

Takım arkadaşlarımın koşmasını izlerken, yaptığımız gelişmelerle gurur duymaktaydım. Son birkaç metrede rakipleri geçerek hedefe ulaşmak, kişisel başarımdan daha değerliydi. Gözlerimden yaşlar süzülürken, takım arkadaşlarımın artık şampiyonluğun hayal olmadığını görmeleri beni çok mutlu etti. Atletizm antrenmanları bazen zorlayıcı olabilir, özellikle hava sıcak ya da soğukken. Antrenmanlar, takımı egzersizlere ve esnetmelere öncülük ederek başlar, antrenörümüzün liderliğinde sprint çalışmalarıyla devam eder. Ardından, bireysel etkinliklere yöneliriz: bayrak değişimlerini veya başlangıç bloklarını pratik yaparız.

Başarım benim için önemlidir, ancak takım arkadaşlarımın gelişimine yardımcı olmak için antrenmanımdan zaman ayırmak daha da önemlidir. Onlar takımın geleceğidir ve herhangi bir konuda yardımcı olabildiğim kadar yardımcı olmak önemlidir. Çarşamba günleri formlarını düzeltmeleri ve diğer detaylar üzerinde çalışmaları için genç takımla ilgilenirim. Cumartesi günleri ise varsity takımının maçları vardır. Arkadaşlarımın kazandıklarında yanlarında olarak sevinçlerine ortak olmak ve kazanamadıklarında da yine yanlarında olmak benim için bir ayrıcalıktır.

Atletizm bana fiziksel olarak formda kalma fırsatı sunar, ancak liderlik becerilerimi geliştirme ve takım arkadaşlarımı en iyi şekilde ilham etme fırsatı verir. Sonuç olarak, Howard Üniversitesi Mühendislik ve Mimarlık Fakültesi'ne katılmak benim hedeflerimi gerçekleştirme konusunda yardımcı olacak mükemmel bir ortamdır. Howard Üniversitesi'nde zeki, motive, çalışkan öğrencilerin etrafında olmak beni heyecanlandırıyor. Howard'da kendimi geliştirecek ve bir kimya mühendisliği diplomasıyla kendi işimi kurmayı hedefliyorum. Doğal saç ürünleri üreten bir işletme açarak, bu ürünlere sadece erişimi zor olanlara değil, aynı zamanda fiyatı yüksek olanlara da sunmak istiyorum. Doğal saç ürünleri, doğal saçlarının ihtiyaçlarını karşılayacak bir mağazada bulunmalıdır, maddi durumları ne olursa olsun. Howard Üniversitesi'nden elde edeceğim bilgilerle, uygun fiyatlı doğal saç ürünlerini üretmenin yanı sıra mevcut ve gelecekteki doğal saçlılar için birçok seçeneği sunmayı amaçlıyorum.

Bu gerçek hikayeyi okuduktan sonra, eminim siz de benim gibi büyülenmiş olabilirsiniz. Renklerin ve liderliğin ardında yatan güçlü hikayeler, benim benzersizliğimi ve hedeflerimi ortaya koyuyor.